Στα πλαίσια του εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου και πέρα από τα εθνικοπατριωτικά μας με τα σημαιάκια, τσολιαδάκια και τσαρούχια κ.τ.λ.με τα οποία ασχολήθηκα εγώ- τα τετριμμένα....τα καλά του ολοημέρου και της συνεργασίας- η συνάδελφος κ. Φιλιανού Νίκη προσέγγισε με τα παιδιά μας, τον πίνακα του Πικάσο GUERNIKA τονίζοντας για άλλη μια φορά την αξία της Ειρήνης αλλά και δείχνοντας την αποτρόπαια εικόνα του πολέμου μέσα από τα μάτια του γνωστού ζωγράφου. Εντάσσοντας και αυτόν τον πίνακα στο πολιτιστικό μας πρόγραμμα που οδεύει πια προς το τέλος του εργάσθηκαν ως εξής:
Θεματική προσέγγιση: 25η Μαρτίου 1821
Pablo
Picasso:» Guernica»-Ισπανία.
Ταξίδι στην Ισπανία μέσα από την μουσική
της με κιθάρες, για να γνωρίσουμε τη χώρα του ζωγράφου που θα προσεγγίσουμε και
ποια είναι η σημαία της
.
ü Πως
λένε την καλημέρα στη γλώσσα τους ,ποιό είναι το παραδοσιακό τους φαγητό.
ü Παρατήρηση-Περιγραφή
πίνακα από τα παιδιά, χρώματα που χρησιμοποιεί.
ü Ποια
συναισθήματα μας προκαλεί?
ü Δίνουμε
έναν διαφορετικό τίτλο στον πίνακα.
ü Μαθηματικά:
πόσα κεφάλια βλέπω στον πίνακα, πόσα ζώα , πόσους ανθρώπους κ.τ.λ. Γράφουμε τον
αριθμό: σύμβολο και την λέξη με αναδυόμενη γραφή.
ü Σύνθεση
του πίνακα, αφού τον έχω κόψει σε κομμάτια puzzle από
τα παιδιά.
ü Φτιάχνουμε
τον πίνακα ομαδικά με την τεχνική του κολλάζ
από σελίδες τηλεφωνικού καταλόγου.
ü Γράφουμε
το δικό μας αντιπολεμικό μήνυμα στον πίνακα μας, αφού το αποφασίζουμε, σύμφωνα
με τις ιδέες που έχουν πει τα παιδιά.
Στοιχεία για το έργο:
Η
Γκουέρνικα, είναι μία κωμόπολη στη βόρεια Ισπανία, κοντά στο Μπιλμπάο. Σήμερα
αποτελεί το πολιτιστικό κέντρο των Βάσκων. Η ιστορία της είναι επιβαρημένη με
ένα από τα πιο δραματικά γεγονότα που σημάδεψαν τον ισπανικό εμφύλιο, δηλ. τον
εμφύλιο ανάμεσα στους μαχητές που υπερασπίζονταν τη δημοκρατικά εκλεγμένη
κυβέρνηση και τους ακροδεξιούς στρατιωτικούς που, υπό την ηγεσία του Φρανσίσκο
Φράνκο, αποφάσισαν να εγκαθιδρύσουν δικτατορία. Τον Απρίλιο του 1937, η
Γκουέρνικα βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από την αεροπορία του
Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος υποστήριζε τον Φράνκο.
Ο Πικάσο, εξαιρετικά επηρεασμένος
από την καταστροφή της Γκουέρνικα, δημιούργησε μια αινιγματική σύνθεση, με
ακρωτηριασμένες μορφές ανθρώπων και ζώων σε μαύρο, άσπρο και γκρίζο. Ο πίνακας
είναι μεγαλύτερος από έναν τοίχο ενός συνηθισμένου δωματίου. Αυτή η τεράστια
σύνθεση αποτελεί φόρο τιμής στη μικρή πόλη που βομβαρδίστηκε ανελέητα από τις
δυνάμεις του φασισμού.
Το έργο εκφράζει την προσωπική αλληγορική άποψη του
καλλιτέχνη για τη φρίκη, τη βία και την κτηνωδία του πολέμου. Μια απεγνωσμένη έκφραση είναι χαραγμένη στις
μορφές που έχει ζωγραφίσει, από τις οποίες «ακούγονται» κραυγές πόνου και
δυστυχίας. «Ακούγεται» όμως και η διαμαρτυρία του ίδιου του Πικάσο για το
βομβαρδισμό των άμαχων πληθυσμών. Αυτό ήταν και το μήνυμα που ήθελε να
διακηρύξει στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937, όταν παρουσίασε το έργο του
στο ισπανικό περίπτερο.
Δυστυχώς όμως, φαίνεται πως κανείς δεν άκουσε ή δεν
κατάλαβε τη σημασία αυτής της διαμαρτυρίας, αφού ακόμη και σήμερα, 70 χρόνια
μετά, οι ίδιες σκηνές φρίκης επαναλαμβάνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου