Νηπίων.....ΕΡΓΑ και ΗΜΕΡΕΣ!!!!: ΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.........Η ΑΡΚΟΥΔΑ ΟΤΑΝ ΔΕ ΒΡΥΧΑΤΑΙ....ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!!!!!!!!

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

ΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.........Η ΑΡΚΟΥΔΑ ΟΤΑΝ ΔΕ ΒΡΥΧΑΤΑΙ....ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!!!!!!!!

ΤΑ ΖΩΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ……

Σε ένα πανέμορφο δάσος στο βουνό, γεμάτο καστανιές, βελανιδιές καρυδιές και θάμνους μύρτων, υπήρχε ένα σχολείο στο οποίο πήγαιναν όλα τα ζώα. Ήταν ανοιχτό κάθε μέρα, ώστε τα μικρά ζωάκια να μάθουν να ξεχωρίζουν τα δηλητηριώδη μανιτάρια, να μαζεύουν τους καρπούς και να αλληλοβοηθιούνται όταν χρειαζόταν. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, έπαιζαν ανάμεσα στα λουλούδια και στους καταπράσινους θάμνους. Το φθινόπωρο έτρεχαν πάνω στα ξερά φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα.

Ήταν όλοι φίλοι και πήγαιναν στο σχολείο με μεγάλο ενθουσιασμό. Αλλά μια γκρίζα φθινοπωρινή μέρα η Κούδα η Αρκούδα Καφετούλα, δεν εμφανίστηκε. Ο Πύρρος ο σκαντζόχοιρος και η Μίνα η σκαντζοχοιρίνα μαζί με τον Βίουρο το σκίουρο και την Νιουρίνα τη σκιουρίνα έψαξαν παντού, αλλά δεν κατάφεραν να τη βρούν. Πήγαν και στη φωλιά της αλλά ήταν κλειστή και δεν μπόρεσαν ούτε να μπουν αλλά και ούτε να κοιτάξουν μέσα.

Την επόμενη μέρα ρώτησαν τη δασκάλα τους την κυρία Βάγια κουκουβάγια, που μπορεί να ήταν η φίλη τους η Κούδα η αρκούδα. Η κυρία Βάγια είπε: «Η φίλη σας έχει ήδη πέσει σε χειμέρια νάρκη»

Τα ζωάκια δεν κατάλαβαν τι ακριβώς σήμαινε αυτό και ο Βάχος ο βάτραχος ζήτησε περισσότερες εξηγήσεις.

« Είναι ένας μακρύς ύπνος που διαρκεί όλο το χειμώνα. Πολλά ζώα του δάσους, ακόμη και εσείς σε λίγο θα το κάνετε κοιμούνται στις φωλιέ τους, όπως έκανε και η Κούδα η αρκούδα με την οικογένειά της. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα του σχολείου γιατί και εσείς θα πέσετε σε χειμέρια νάρκη και θα ξυπνήσετε όταν έρθει η άνοιξη.» απάντησε η δασκάλα.

Αμέσως η Βίδα η νυχτερίδα αλλά και η Μίδα η νυχτερίδα άνοιξαν διάπλατα τα φτερά τους και με δυνατό θόρυβο διαμαρτυρήθηκαν. Ο Ίγκι το μυρμήγκι που ήταν απασχολημένο με ένα ψιχουλάκι το οποίο και προσπαθούσε να φέρει κοντά του για να το πάρει μετά στη φωλιά σήκωσε απορημένο τα φρύδια του, ενώ η Νόνα η χελώνα και η Μόνα η χελώνα τρομαγμένες έβαλαν το κεφάλι μέσα στο καβούκι τους. Τότε ο Ίδι το φιδι μαζί με το μικρό του φίλο το Δάκη το φιδάκι άρχισαν να σφυρίζουν δυνατά και σα να έδωσαν το σύνθημα άρχισαν όλα τα ζώα να φωνάζουν γιατί δεν ήθελαν να πέσουν σε χειμέρια νάρκη.

Τότε η δασκάλα τους για να τα παρηγορήσει τους έβγαλε έξω στο δάσος και τους είπε: «Η χειμέρια νάρκη είναι μια ευχάριστη ξεκούραση. Τώρα πηγαίνετε να παίξετε και να μαζέψετε φρούτα στο φθινοπωρινό δάσος και μετά ελάτε σε μένα»

Οι μικροί σκαντζόχοιροι άρχισαν να κυλιούνται πάνω στα ξερά φύλλα, τα σκιουράκια έτρεχαν από κλαδί σε κλαδί, οι μικρές χελώνες έκαναν αργά αργά τη βόλτα τους, οι νυχτερίδες διάλεξαν τα πιο ψηλά δέντρα για να ανέβουν, τα φίδια τρύπωναν από θάμνο σε θάμνο, ενώ το μικρό μας μυρμηγκάκι αγχωμένο σκεφτόταν τον τρόπο που θα κουβαλήσει το τελευταίο ψιχουλάκι. Μόνο ο Βάχος ο βάτραχος κοιτούσε γύρω του με τα πελώρια μάτια του αδυνατώντας ακόμη να καταλάβει γιατί έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο.

Το απόγευμα όμως ακολούθησε και αυτός τα υπόλοιπα ζωάκια, τα οποία μαζεύτηκαν σε ένα χαλί από φύλλα γύρω από τη δασκάλα τους που τραγουδούσε ένα όμορφο τραγουδάκι: «Κοιμήθηκαν κοιμήθηκαν επάνω στα ξερά τα φύλλα μα η άνοιξη όταν θα ρθει θα παίζουνε τα μήλα». Σιγά σιγά αποκοιμήθηκαν όλα και κουλουριάστηκαν τόσο πολύ, που έμοιαζαν με μικρές μπαλίτσες. Προτού βραδιάσει οι γονείς τους πήγαν να τα πάρουν, για να τα πάνε στις φωλιές τους που έκλεισαν ερμητικά.

Την επόμενη μέρα στο δάσος δεν υπήρχε κανείς. Οι μικροί μας φίλοι είχαν πέσει σε χειμέρια νάρκη. Κοιμόντουσαν ήσυχα και θα ξυπνούσαν μονάχα, όταν έφτανε η άνοιξη.

.................................................................................................................................

(Με αφορμή τη μικρή αυτή ιστοριούλα που το βασικό της κορμό βρήκα στο διαδίκτυο και - συγχωρέστε με αλλά δεν θυμάμαι από που, την είχα εκτυπωμένη- τη διασκεύασα προσθέτοντας τους ήρωες ανάλογα με το τμήμα μου, παίξαμε, ζωγραφίσαμε , κατασκευάσαμε και μάθαμε τι είναι η χειμέρια νάρκη και σε ποια ζώα συμβαίνει αυτό)